Emirow Dawut

Emirow Dawut

Ähli terjimeçiler

Men Emirow Dawut Çaryýarowiç. Men maý aýynyň 4-ne, 1988-nji ýylda Türkmenistanda eneden doguldym. Men 33 ýaşymda. Men öýlenen. 2008-nji ýylda Magtymguly adyndaky türkmen döwlet uniwersitetine okuwa girdim we 2013-nji ýylda okuwumy tamamladym. Okuwumy tamamlap Döwletmämmet Azady adyndaky türkmen milli dünýä dilleri institutynda nemes dili mugallym bolup işe başladym. 2013-nji ýyldan bäri Döwletmämmet Azady adyndaky türkmen milli dünýä dilleri institutynda nemes dili mugallym bolup işläp gelýärin.

Terjimelerim

Hätt ich die eine Orange (Daniela Seel)

SCHNAUF (Monika Rink)

strähne (Ýan Wagner)

Goşgular

Weh, wie mich verschwenden

Weh, wie mich verschwenden, kündig mir meinen Gehorsam auf, aber wem gegenüber? Trägerlos Irrwischs Hemdchen, ein Dunst nur, glimmendes Diadem, gegen ein schmächtiges Ufer gedreht, als kennte Sex keine Passivität. Sollst nicht halten, sollst dauern, dauern. Immer noch ein geräumiges Ausblasen lang. Doch über Gründen – Auspizien gelesen aus Linsen, drin atemlos gackern die Ungeschlüpften, die in mich Geschickten, dass ich nicht schlafen kann. Unverfügbar bist ‒ Kind keiner Mutter, Glücksdämon, Pflicht? ‒Schh‒schhh‒

Hätt ich die eine Orange

Hätt ich die eine Orange, wollt ich sie teilen mit den andern, den Höllenreitern, wollt ich Versäumnisse scheiden, ein Sagengebinde, vom Nimmerbereiten, auskühlend und vor Routinen blind, hätt ich die zweite, die windgescheite, ich schälte aus Scham einen Ring, würde Morgen darüber, die Mähnen bleich, oh lausiger Geiz – wo ist die Orange jetzt hin?

Dass ich aufgehe in Atomen von Wasser

Dass ich aufgehe in Atomen von Wasser, als Liederzyklus, Monomythos, Myriaden verbunden, nicht mehr bloß ich. Warum noch heldenhaft festhalten an Identität und Binaritäten, es ist mir ein Rätsel. Als wäre ich all dies nicht längst gewesen Planeten, Schuld, Fabelwesen, Regen, Regen, ein anderer Puls. Dass ich in jeder Zelle erkenne: Lamas, Hexen, Buddhas, Blutspuren, das Quicken junger Delfine, Verwesung und Tod. Datenströme in den Kniekehlen, Gameten, Tiden, Ursprung von Zeit. Gemeinsam mit Wasser bin ich Jahrhunderte Auswurf, Begehren. Will ich in seinen Netzwerken aufgehen, loslegen, heilen

felder offen für jedes licht

felder offen für jedes licht als würden sie ihre eigenen ränder wieder und wieder nachziehen sich ihrer lage vergewissern als wäre da nichts als die lage die gelassenheit, in der sich die farben sammeln in streifen, zacken, angeschrägten kästen ohne tiefe wie etwas vorübergehendes lack, den du mit einem nagel abkratzt das bild, das wir voneinander behalten ohne zu verstehen.

Ungetüm oder getürmt unter Krähenflug, draus Verlangen. Diskreter als Regen, gerinnt in Basalt. Auf einem Lehrpfad? Gurgeln Heiligenbildchen ihr Ach – aus den Schütten, Liebling du unter den Fichten, wo Schwindel mich überstimmt. Aber für Riesen, Spleißwerke geisterhaft in die Höh. – Leben als Menschen? Und über den Winter? Amboss flockt, Unrast, dass es unbedingt dampft. Nächtelang sträubt mich die Hand. Dass sie auch fledert, sollst du nicht sehen. Tod, mein säumiges Kissen, Krähenruf mich zu schließen. Wohin mit den Schuhen? Ich in deinem Rücken, Echolot, insgeheim bloß. Sämtliches Bergen, von Bergen ein Lehen.

Die Mirabellen verschwinden vor ihrer Süße. Wegen der Amseln vielleicht. Oder wegen des Schattens, des Schattens in meinem Verdacht. Wie ich die Küken verwünschte in ihrer Niedlichkeit, die noch das Halsumdrehen verleidet. Sind es denn Tiere, die schreien? Dass Schreien einmal nur Gackern sei! «Aier eraus, Speck eraus, sonst robbe mer‘m Gickel de Schwanz enaus!» Un‘ 's ganze Mannsvolk mit Mistgabeln der Sau nach, der ausgebüxten – und fassen sie? Ach. Es passierte ja. Unter der Hand oder unter der Haube, unter dem Laub. Ich steh bei den Mädchen, ich sag‘s nicht bloß aus Erzählung. Streut eine hin, kehrt eine aus ... Also werde ich weinen? Lernen vom Stein, der sich barmherzig zeigt, aus Unmenschlichkeit. Dass ich atme, wie unter Betäubung noch, brüsk, dass ein Nicht-mehr gegen ein Noch-nicht spielt – und vergibt? Unmenschlich. Wie alles derart bei sich ist.

Sehnsucht nach Ruhe in Bewegung

Sehnsucht nach Ruhe in Bewegung. Schöpfung bahnt sich durch Teilung. Bäche aus Blättern. In manchen Sprachen ist Urwasser dasselbe Wort wie Zwilling, das doppel-, vielgesichtig, nicht aus der Umarmung anderen Wassers lassen will: Erdinseln hinaufgetaucht, Wasserschlangen, Fruchtwasser, ein Mini-Ozean phylogenetischer Verfahren. Eschen, Amphibien. Ein Wiegenlied für Mütter, in einer Hütte gesungen. Mehr Verwüstung. Die Azteken opferten Thlaloc weinende Kinder, um die Wasserreserven der Lagunen aufzufrischen. Sie war in einem Prozess des Werdens, Ritus, Urwald, der im Wasser ruht. Moos im Magen, Meere im Blut. Quallen, Fische, Hunde weisen dieselben Salze in beinahe der gleichen Zusammensetzung auf: Kiemenbögen, Sintflut, Atlantis. Sedimente im Gedächtnis, synchron, zugleich: Symptom. Haoma, Makara, ein Elexier: ‚siwlkw‘. [ʂi’wɑkɧ]. [sea_walk] [seal_walk] [she_will_walk]. We will_

Ähli gośgular

Awtorlary

Ýan Wagner 1971-nji ýylda Germaniýanyň Gamburg şäherinde doguldy. Ol 1995-nji ýyldan bäri Berlinde ýaśaýar. Ol: şahyr, ýazyjy we terjimeçi. Şeýle hem iňlis dilinde ýazýan şahyr. 2003-nji ýyla çenli ol halkara “Edebiýat gutujygynda”, “Elementleriñ daşky görnüşi atly” goşgular toplumyny şol gutujygyň içinde “solan ýapraklar” görnüşinde köpçülige hödürledi. Ýan Wagner özüniň ilkinji goşgular ýygyndysy bolan “Asmandaky burow synagy”- atly eserini 2001-nji ýylda çapdan çykardy. Şondan soň ol birnäçe goşgularyny, goşgular ýygyndysy hökmünde köp gezek antalogiýalarda, žurnallarda çapdan çykardy we şol eserleri üçin birnäçe sylaglara, ÿagny: 2015-nji ýylda Leýpsigiň kitaplar ýarmarkasynyň sylagyna, 2017-nji ýylda Georg - Bükner sylagyna eýe boldy. Onuň soňky çapdan çykan eseri, ýagny 2019-njy ýylda Federico Italiano bilen bilelikde "Hanser" neşirýatynda “Beýik syýahat. Ýewropanyň ýaş şygryýet dünýäsine gezelenç” - atly antalogiýasy köpçülige hödürlenýär. Şeýle hem Wagner Germaniýanyň diller we şygryýet akademiýasynyň, Germaniýanyň sungat we döredijilik merkezi bolan PEN ýazyjylar birleşiginiň

Daniela Seel 1974-nji ýylda Maýn derýasynyň boýnundaky Frankfurt şäherinde doguldy, şol ýerde ýaşaýar we döredijilik işi bilen meşgullanýar. Ol Berlin şäherinde terjime hem neşirýat işleri bilen meşgullanýar. Daniela Seel 2003-nji ýylda magaryfçy hem kitap dizaýneri Andreas Töpfer bilen bilelikde "Kookbooks" garaşsyz neşirýaty, ýagny şygryýet- durmuşyň bir görnüşi hökmünde - atly poeziýa laboratoriýasy bolan häzirki zaman şygryýeti üçin iň möhüm nemes neşirýatynyň düýbüni tutdular. Onuň 2011-nji ýylda çykan şygyrlar toplumy bolan “Men bu ýeri ýene tapyp bilmen” eseri Friedrich - Hölderlin atly sylagy başga-da Ernst-Meister sylagyny, Lotto Brandenburgyň sungat sylaglaryny alýar. Onuň yz ýany 2015-nji ýylda täze şygyrlar toplumy bolan “Sen jülge hakynda näme bilýärsiň?” - atly eseri çapdan çykýar. Onuň şygyrlary žurnallarda, gazetlerde, antalogiýalarda yzygiderli çap edilýär, radioda we internetde goýberilýär. Häzirki wagta çenli onuň eserleri 13 sany daşary ýurt dillerine terjime edildi.

Rike Şeffler 1985-nji ýylda Berlinde dogulýar. Ol şahyr hem sazanda. Ol Berlinde psihologiýany öwrenýär, şeýle hem Leýpsigdäki nemes edebiýaty institutyny okap gutardy we birnäçe stipendiýalara, grantlara eýe boldy. Meselem: "Brandenburger Tor" atly grandy, Berliniń sungat akademiýasynyņ we Gýöte Institutynyň hem grantlaryny aldy. Onuň "Galanlary rezonansdyr" atly goşgular toplumy " Kookbook" neşirýaty tarapyndan 2014- nji ýylda çap edilip, syýasy hem öňdebaryjylygy üçin "Orphil" baýragyna eýe boldy. Şeffler öz eserlerini žurnallarda we antalogiýalarda, şeyle hem şygyrlaryny sahnalarda saz bilen, ses berilen kollažlaryň üsti bilen märekä hödürleýär. Şonuň üçin ol köplenç beýleki sungatçylar bilen işleşýär. Ol Berliniń KOOK atly sungatçylar birleşiginiń agzasy. Şeffleriň ilkinji eserleriniň biri bolan "Soundinstallation Becoming Water"- atly ýygyndysy 2019-njy ýylda Parižyň "Tokýo köşgünde" köpçülige hödürlendi.

Monika Rink 1979-njy ýylda Germaniýanyň Saarbrüken şäherinde dogulýar. Ol dini ylymlary (ylahyýeti) öwrenýär. Ol Bohumda taryh we edebi deňeşdirme ylymlaryny, Berlinde we Ýena şäherlerinde okaýar. Ol köpugurly medeni işgär. Lirikaçy, esseçi we prozaçy, terjimeçi we aýdymlaryň awtorydyr. Mundan başga-da, ol öz konsepsiýa studiýasynda gündelik köpçülikleýin habar beriş serişdelerinde ulanylýan sözlerden we söz düzümlerinden ylham alýan yzygiderli ösýän häzirki zaman leksikasynyň üstünde işleýär. Ol öz edebi döredijilikleri üçin birnäçe gezek sylaglandy: Ol 2008-nji ýylda Ernst- Meister sylaga, 2015-nji ýylda bolsa Kleist baýragyna, 2017-nji ýylda Ernst-Ĵandel baýragyna, 2021-nji ýylda Berliniň Edebiýat baýragyna eýe boldy. Onuň eserleri dürli neşirýatlarda, edebi žurnallarda we gazetlerde çapdan çykýar. Rink şeýle hem PEN - poetlar, esseçiler, nowellaçylar - birleşiginiň agzasy. Germaniýanyň diller we şygryýet akademiýasynyň agzasy.

Anýa Kampmann 1983-nji ýylda Germaniýanyň Gamburg şäherinde doguldy. Ol uniwersitetde hem- de Leýpsigiň nemes dili we edebiýaty institutyny tamamlady. Ol 2006-njy ýylda ilkinji gezek edebiýat bäsleşiginde üstünlikli çykyş edeninden soňra birnäçe gezek ýazyjylyk we şahyrana döredijiligi üçin sylaglandy we stipendiýalar bilen höweslendirildi, meselem: Halkara ýazyjylar meýilnamasy bolan IOWA stipendiýasy. 2016-njy ýylda onuň ilkinji eseri bolan " Daş we ýagtylygyň nusgalary" Hanser çaphanasynda, 2017-nji ýylda bolsa "Balyk ogrusy" atly eseri çap edilýär. "Suw neneňsi joşýar" atly romany Leýpsigiň kitaplar ýarmarkasynda we nemes kitaplar sylagyna eýe bolýar we birnäçe daşary ýurt dillerine terjime edilýär. Iňlis dilinde edilen terjimesi Amerikanyň kitaplar, ýagny milli amerikan kitaplar atly sylagyna eýe bolýar. 2021-nji ýylyň başynda Anýa Kampmanyň "It hemişe aç" atly goşgular toplumy çapdan çykýar.