‘As if I had set out to speak for the glass of water by my side’.
Julien J. Bismuth
‘We have never been human’.
Donna Haraway
Dass ich von Wasser sprechen kann,
Valenzen, Wünschen, nicht bloß feminin.
Dass es sich breitet nach allen Seiten,
mit leisem Zischen, springend in Dichte,
als Floß. Wie oft stand ich wortlos, wütend
durchlöchert von Klippen, kippenden Szenerien?
Unter mir ein dumpf-butternder Strom: Vater-und-Sohn.
Pfeifen in den Ohren, «los komm schon, spring!»
Ich also grimmig, mit blitzenden Fingern die Furchen,
Linien vorangetrieben, finsteren Blickes gerieben
die Innenseite meiner Hand.
Kein Tropfen soll entkommen, fallen in Einsamkeit
von der Kante eines Tisches, Unterarms.
Weich sein heißt nicht einknicken.
Freiwillig sich hingeben,
stärker als Stein.
As if I had set out to speak for the glass of water by my side’.
Julien J. Bismuth
‘We have never been human’.
Donna Haraway
Men…
Suv haqida
Uning yaralishi,
istaklari haqida so’zlay olaman.
Faqat…
Аyollik haqida emas.
Nedir bu – o'zini har yoqqa urib,
tomog'iga tiqilib alam
bir-biriga bog'lab qo'yilgan
qop-qoratus sol* kabi jips
zichlik tomon sakrayotgandek yashash.
Аxir, yashash mumkinmi
Tilsiz,
so'zsiz
lom-mim deyolmay,
ayri manzil sari o'qrayib,
nurab-nurab bag'ri qon bo'lgan
badzabon qoyalardek
norizo – tirik?
Va qalbimning eng chuqur yerida
Zerikarli chayqaladi bir oqim:
Ota va o'g'il degan.
Qichqirishar ular
Quloqlarim ostida
«Kelaqol, qo'ysang-chi, bo'laqol, sakra!»
Siniq qaroqlarga qorishib tag'in
men qadam bosishda davom etaman
Uzuk miltiragan barmoqlar bilan
Peshonamning kengligi bo'ylab
Yuraman oldinga
Tushkun qarashlarimni, ojiz nigohlarimni
Kaftimdagi chiziqlarga surgancha, ko'mgancha…
Аxir,
bilaklardan sirg'alib
hech vaqt qochmasligi kerak
hech qanday tomchi
har qanday u qattiq jismning
silliq sirtidan.
Yumshoq bo’lish – bukilish deb atalmas
Yengilish deb atalmas,
O’z – o’zingni ixtiyoriy taslim qilish – irodani tutishdir.
Yutish uchun «xo’p» demoq kerak...
Yegilish – tosh bo’lib qolishdan kuchli,
Yegilish – yutishdir!